Αλλόφυλοι φίλοι

Στους γεμάτους μυρωδιές δρόμους της Κωνσταντινούπολης, για κάποιον σημαντικό ένοικο του παλατιού, συχνά παραμονεύει ο θάνατος. Στο αισθησιακό χαρέμι, ο Μεγάλος Μαύρος Ευνούχος διαβάζει το παράξενο μέλλον του, στα κατακάθια ενός φρεσκοψημένου καφέ. Και αυτό το μοναδικό μέλλον, επιβεβαιώνεται όσο αυτό ξεδιπλώνεται. Θα ξεκινήσει από εκεί και θα καταλήξει στις τάφρους και στις επάλξεις των μέχρι τότε απόρθητων κάστρων της Ρόδου, που υπερασπίζονται οι Ιωαννίτες Ιππότες. Ένα ταξίδι γεμάτο μυστήριο, σε ένα συναρπαστικά μαγευτικό παρελθόν. Το νήμα που ενώνει όλα τα γεγονότα, είναι η βαθειά σχέση φιλίας ανάμεσα σε δυο αλλόφυλους και αλλόθρησκους ανθρώπους. Σταμάτησε να μιλά και έπεσε βαθύτερη σιωπή. Το βάρος του μυστικού που θα αποκάλυπτε, δεν έδινε περιθώρια για φυσική θεώρηση των πραγμάτων. Όλα εκεί μέσα, ήταν εξωπραγματικά. Όλοι μαζί, άνθρωποι και χώρος, ήταν στη σφαίρα του απόκοσμου. Είχες την αίσθηση ότι οι Ιππότες ούτε καν ανέπνεαν. Είχαν τα κεφάλια γερμένα μπροστά, καλυμμένα με την κουκούλα του ράσου τους και είχαν τα μάτια τους μισόκλειστα... Δεν άντεξα και σαν ιερόσυλος ξέσκισα τη σιωπή και ρώτησα: -"Ποιο είναι αυτό το μυστικό Μεγάλε Μάγιστρε;" Ξανά σιωπή. Ξανά κατάνυξη. Και τότε άρχισε να ακούγεται από το βάθος της αίθουσας μια ανδρική χορωδία να ψέλνει μια χαμηλόφωνη ανεπαίσθητη ψαλμωδία, που κατέληγε σε μένα σχεδόν σαν βοή. Μερικές στιγμές ακόμα και μετά ο αρχηγός των Ιπποτών αποκάλυψε...