Το ματωμένο ημερολόγιο

... Μάτωνα σαν κόκκινο σύννεφο στη δύση του ήλιου! Μάτωνα σαν το φεγγάρι την ώρα της καταιγίδας, ένιωθα την καρδιά να σβήνει! ... Εδώ γράφεται η αρχή του τέλους μιας σχεδόν ανούσιας ζωής! Μιας ζωής που ξεκίνησε με δάφνες και που στην συνέχεια ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλός μου. Μιας ζωής που με πούλησε, και πούλησα και εγώ τις αξίες και την ψυχή μου για να τη νικήσω. Με νίκησε; Θα δείξει. Θα το παλέψω. Αφήνω το ημερολόγιό μου σε σένα. Αν το διαβάσεις κάποτε... μη με συγχωρέσεις. Απλά μάθε! Τίποτε άλλο.