Η λίμνη

Του ήρθε ξαφνικά η πιο τρελή ιδέα, η πιο παράλογη παρόρμηση: Να βυθιστεί συνειδητά στη λίμνη, που τώρα ήξερε πως ήτανε πολύ βαθιά! Εάν επρόκειτο για κάποια λίμνη απλή, συνηθισμένη, το πράγμα δε θα ήτανε παράξενο και ούτε βέβαια τρελό. Αλλά αυτή η λίμνη ήταν κάτι διαφορετικό, ήτανε τυλιγμένη με μυστήριο, ενέπνεε σε όλους δέος σχεδόν θρησκευτικό. Οι χωρικοί το θεωρούσαν επικίνδυνο να μπεις στη λίμνη και προπαντός μισόγυμνος, εκτεθειμένος σε δαιμονικές δυνάμεις. Άλλοι το έβλεπαν σαν ιεροσυλία... Αλλά ακριβώς ετούτο το απρόσιτο μυστήριο, ο τρόμος ο θρησκευτικός που ενέπνεε, έκαμναν τόσο ελκυστική την ιεροσυλία, γι’ ανθρώπους βέβαια που ελκύονται από τη γνώση και τον θάνατο. Να μπεις μέσα στη λίμνη δηλαδή, με την ελπίδα να παραβιάσεις κάποια μυστικά της, έστω με τίμημα να τιμωρηθείς σκληρά.