Η εξορία του προσώπου

Ένα έτος διαρκεί η ιστορία. Τέσσερις εποχές, τέσσερις διαφορετικές μορφές του φόβου. Με αφετηρία την άνοιξη και πολιορκημένος από ένα τρομαχτικό, αγωνιώδες όνειρο, ο αφηγητής βλέπει τη ζωή του να καταρρέει, και, μην μπορώντας να βρει βοήθεια από πουθενά, γίνεται έρμαιο μιας κατάστασης που τον υπερβαίνει. Χρησιμοποιώντας τις συμβάσεις (ακόμη και τα κλισέ) που συγκροτούν την πεζογραφία φρίκης, το μυθιστόρημα "Η εξορία του προσώπου" αποτελεί μια σάτιρα, ένα ψυχαγωγικό ανάγνωσμα αλλά και μια αλληγορία για όσα ζει ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος.