Τα δάκρυα της Σμυρνιάς

Η ομορφιά της Σμύρνης μαγεύει τον Μέλιο κι η ανατολίτισσα κόρη κλέβει την καρδιά του. Η Μικρασιατική Καταστροφή που ακολουθεί, αφήνει πίσω της ένα βαθύ θρήνο για το Τέλος που συναντάει την Αρχή του στη Δραπετσώνα, την κακόφημη περιοχή των Βούρλων, δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά. Χωρίς νερό, ρεύμα και αποχέτευση, παρά μονάχα κολασμένους που βγαίνουν τη Νύχτα να ψάξουν στο σκοτάδι τη Ζωή και ν' ακυρώσουν τον θάνατο. Ένα "Κρατικό" Πορνείο που φυλακίζει την αθωότητα... Οι γυναίκες εντός κι εκτός του Πορνείου... Εκλιπαρούν άλαλες τον εξευτελισμό τους να τους επιτρέψει να ζήσουν... Στην άλλη άκρη της παρανομίας οι "μάγκες" - προαγωγοί που "κατοικούνε" στους τεκέδες, πίνουν χασίς, ρουφάνε αργιλέ και τραγουδούν τον έρωτα και τα σεκλέτια του. Γεννιέται το απαγορευμένο που έχει τόλμη στο στίχο και αποκαλύπτει τους καθωσπρέπει. Χαρά και λύπη δυό άσπονδες εταίρες εξαρτημένες η μια απ' την άλλη. Και το ατιμώρητο Έγκλημα, οι ανήλικες του Ορφανοτροφείου της Σμύρνης, προστατευόμενες της Κρατικής Τσατσάς. Η Μπουμπού. Ο Λιάκουρας. Ο Βάγκος. Η Ζωζώ. Ο Τάσακας. Οι αθώοι κι οι πέντε ψυχές του Μέλιου.