Καφέ, τραμ και φόνοι

Πόσα άραγε έχει, να συνεισφέρει, στον αναγνώστη το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο ξεκίνησε το 1913 με το "Ο Σέρλοκ Χολμς σώζων τον κ. Βενιζέλον" (Ανωνύμου), συνεχίστηκε το 1928 με "Το Έγκλημα Του Ψυχικού" (Π. Νιρβάνα), για να θέσει έναν πιο σταθερό θεμέλιο λίθο το 1952 με "Τα Καλλιστεία Του Θανάτου" (Χρ. Χαιρόπουλου) και το 1953 με το "Έγκλημα Στο Κολωνάκι" (Γ. Μαρή); Την δική τους απάντηση, από τις εκδόσεις Αιγαίον, θα δώσουν σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι ύψωσαν τα τελευταία χρόνια το αρχικό οικοδόμημα πέρα από τα όρια της κοινωνικής παθογένειας, φτάνοντας ως τα εγκλήματα της πολιτικής και στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων ή της οργανωμένης παρανομίας, προσπαθώντας συνάμα να κατακτήσουν εκείνην την μοιραία γυναίκα, η οποία αποτελεί εδώ και χρόνια τον πιο φανερό πόθο τους: την λογοτεχνικότητα. Στο τρίτο βιβλίο της σειράς, η Άννα Δάρδα - Ιορδανίδου, μετά από την πρώτη εμφάνιση της Κλειώς Σακκά και της Λίλιαν Κρωφτ στην αστυνομική περιπέτεια "Σαμπουάν και ρίμελ" περιγράφει μια περιπλάνησή τους στη Βιέννη, σε περίοδο Χριστουγέννων. Συνταξιοδοτημένες πια οι δυο φιληνάδες, έχουνε ξεκινήσει νέα καριέρα, ως συγγραφείς τουριστικών οδηγών αυτήν τη φορά. Ωστόσο, η περιήγησή τους με το τραμ, σκοντάφτει σε εγκλήματα και σε ερωτικά δράματα, τα οποία συνδέουν την σημερινή Βιέννη με εκείνην του 19ου αιώνα. Ίντριγκες, δολοπλοκίες, σκάνδαλα και φόνοι συνθέτουν μια υπόγεια διαδρομή, η οποία δεν τις οδηγεί μόνον στα βιεννέζικα καφέ, όπου αρέσκονται να πηγαίνουν, αλλά τις βυθίζει και στην σκοτεινή πλευρά τόσο της αυτοκρατορικής Βιέννης των Αψβούργων, όσο και της σύγχρονης, των μπαρ και των πίσω δρόμων.