Οι εφτά δεκαετίες του Συμεών

"Κάποτε ο καιρός του γυρισμού φτάνει, και γυρίζοντας πιο ώριμος, κατασταλαγμένος και κάπως αλλιώτικος. Συνεχίζεις από εκεί που ξεκίνησες και υποδέχεσαι στωικά τα χρόνια που έρχονται και ξετυλίγεις πια τις αναμνήσεις σου που σε συντροφεύουν έως τον τελευταίο χαιρετισμό σ' αυτό που ήταν η ζωή σου." Ένα μακρύ, γοητευτικό οδοιπορικό, από τον Μεσοπόλεμο μέχρι τις μέρες μας. Ο μικρός Συμεών, ζώντας την αθωότητα της μικρής επαρχιακής πόλης, εμπλέκεται στη δίνη της ιστορίας της δεκαετίας του 1940. Ενηλικιώνεται στη μεταπολεμική Αθήνα, όπου σπουδάζει, ερωτεύεται, ανοίγει τους ορίζοντές του. Στα χρόνια της χούντας θα βρεθεί στην Ευρώπη, και στη συνέχεια, γράφοντας, επιστρέφει συνεχώς στη γενέθλια πόλη του, τακτοποιώντας και ψηλαφώντας τις μνήμες του. "Έσβησε το τελευταίο τσιγάρο κι έγειρε πάνω στα χειρόγραφα του κι αποκοιμήθηκε χωρίς όνειρα. Ξύπνησε νωρίς το πρωί, την ώρα που ο καινούργιος ήλιος ανέβαινε θριαμβικά στον πρωινό ουρανό. Μια ζωή "στεφάνι από ρόδα κι αγκάθια", σκέφτηκε με χαμόγελο ο Συμεών."