Το χάλκινο μενταγιόν

Βρισκόταν σε απελπιστική κατάσταση. Μέσα σ' ένα τούνελ και πουθενά να δει λίγο φως. Το κεφάλι του τον πόναγε τρομερά. Ίσως να ήταν από τη μεγάλη προσπάθεια που έκανε μέσα σ' αυτόν τον λαβύρινθο... αλλά μπορεί να ήτανε και από το τραύμα του... Το μόνο που είχε στην κατοχή του και μοναδικό στοιχείο ένα χάλκινο μενταγιόν που φορούσε στον λαιμό του. Από τη μια είχε ανάγλυφο έναν αετό που κρατούσε στα νύχια του ένα μεγάλο φίδι και από την άλλη έγραφε: Στο φως των ματιών μου, στον χτύπο της καρδιάς μου, στην αγαπημένη μου Ε.