Μενεξέδες και γαζίες

Ο νέος άνδρας έχει ακουμπήσει το δεξί του χέρι στο σιδερένιο κιγκλίδωμα της γέφυρας. Είναι βράδυ κι απέναντί του ο πύργος του Άιφελ, το σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας, υψώνει θριαμβευτικά τον όγκο του. Το ποτάμι κυλάει βιαστικό, όπως πάντα, από κάπου ακούγονται μουσικές κι η άνοιξη σκορπίζει απλόχερα της μυρωδιές της. Στα μάτια του καθρεφτίζεται πυρκαγιά. Σήμερα τα έχει όλα. Τον κόσμο στα πόδια του. Ο δρόμος που διάνυσε με ταχύτητα αστραπής τού φαίνεται ακόμη πιο σύντομος αφού στο τέρμα του τον περίμενε η επιτυχία. Από το νησί στο Παρίσι. Από το δικό του μυστικό ακρογιάλι στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Από το εργαστήριο του πατέρα του, ξακουστού και πλούσιου χρυσοκεντητή, στη φίρμα "Αδελφοί Εμμανουήλ" και στην απόλυτη επιτυχία. "Δε μου λείπει τίποτα", μουρμούρισε. "Δόξα τω Θεώ". Κι όμως ήξερε πως κάτι του έλειπε. "Ο έρωτας"; αναρωτήθηκε. Από την προπολεμική Αθήνα μέχρι το Παρίσι, ξεδιπλώνεται με μαεστρία μια ολόκληρη εποχή και μια δυνατή ιστορία αγάπης.