Ένας Ίκαρος ήταν αρκετός

Εκείνος κι Εκείνη. Ένας πιλότος και μια αρχαιολόγος. Τους ενώνει μονάχα μία οθόνη Η/Υ, το Διαδίκτυο και ένα... Χάος! Δεν έχουν τίποτα κοινό και όμως εμπλέκονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι αντιπαλότητας, μια "αερομαχία" χαρακτήρων, μέσα από τα καλώδια και τα μικροτσίπ. Μια σκληρή μάχη θέσεων και λέξεων, όπου ο καθένας θέλει να κερδίσει για λογαριασμό του. Το δέλεαρ; Ο αντίπαλος! Ανατρεπτικό, απρόβλεπτο, τρυφερό και συνάμα πικρό, αιχμηρό σαν νυστέρι, συχνά σκληρό, μα αληθινό. Όπως όλοι οι άνθρωποι και η Ζωή. Τελικά θα κερδίσει ο καλύτερος...; Αν διαβάσετε όμως αυτό το βιβλίο, τότε ίσως να πείτε πως γράφτηκε με μαύρο χιούμορ, που όμως δεν απέχει και πολύ από τον μαύρο ορίζοντα ή αυτό το μπερδεμένο παζλ που απλώνεται σήμερα μπροστά μας. Και τότε μπορεί να το ξαναδιαβάσετε! Από περιέργεια ανάμεικτη με απορίες, που δεν πρόκειται να απαντήσω, μια που έχω το "αλάθητο" της φαντασίας! Και τελικά πρώτος εγώ, διαπιστώνω πως η φαντασία τελικά, δεν αντιγράφει την Ζωή, ούτε η Ζωή την φαντασία. Όλοι παραμένουμε απλές μαριονέτες στην αλχημεία που συνθέτει η ζωή για λογαριασμό της, και μονάχα μετά από χρόνια ή και αιώνες, μπορούμε -ίσως- να αντιληφθούμε το αδυσώπητο χιούμορ της... Μα όπως και ο ήρωας αυτής της ιστορίας, δεν το μαθαίνουμε ποτέ.