Το μουσείο των αριθμών

«... Εκείνη τη στιγμή (ή έστω κάποια άλλη στιγμή, εν πάση περιπτώσει, εκείνης της εποχής) πρωτοσκέφτηκα το επάγγελμα πού σιωπηλά διά βίου θα ακολουθούσα. Φαινομενικά ευπρεπές, μετρίως προσοδοφόρο πιθανώς, αλλά διαμπερές και ελπιδοφόρο: Στέλεχος της γεωγραφικής υπηρεσίας. Θα φιλοτεχνούσα μικρές, αλλά καίριες παραποιήσεις στοιχείων στους χάρτες· σε χάρτες ναυτικούς, αγροτικούς ή οδικούς, σιδηροδρομικούς, των υπογείων, ορειβατικούς, πολιτικούς και γεωφυσικούς, φυσικών πόρων, στρατιωτικούς, ιστορικούς, τουριστικούς, αρχαιολογικούς, σε χάρτες δασικούς και αστρονομικούς, τοπικούς και παγκόσμιους, επίπεδους, ανάγλυφους ή παραβολικούς, με προβολές μερκατορικές ή Πέτερς. Ελάχιστες δολιοφθορές στο σύστημα προσανατολισμού επινοώντας, σε επίπεδο παραδρομής αρχικά, ύστερα υπό τύπον φάρσας, κατόπιν σε μορφή παγίδας και εντέλει απότομης έκρηξης.[...]