Τελευταία παράσταση για το καλοκαίρι

Έτσι, λίγο πριν το τέλος, συγκεκριμένα 0,3 δευτερόλεπτα πριν η σφαίρα φθάσει στον γνωστό της προορισμό, θυμήθηκα επιτέλους ότι εγώ ήμουν αυτός ο άνθρωπος. Επειδή όμως αυτό το τέλος, προς το παρόν, δεν μου άρεσε καθόλου, αποφάσισα να ξαναπάω στην αρχή του διηγήματος, να κυττάξω το ρολογάκι μου πάνω στο κομοδίνο που έδειχνε πάντα δύο η ώρα τα μεσάνυχτα, και να ρίξω έναν πολύ βαθύ ύπνο, στη διάρκεια του οποίου ίσως θα έβλεπα την εκδοχή του διηγήματος, που μόλις σας περιέγραψα, σαν όνειρο.