Χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι

Γεννημένος σ’ ένα χωριό της Πόλης, από σόι καλφάδων στο πελέκημα της πέτρας, σχετίζεται με μπέηδες, πασάδες, δεσποτάδες και μουχτάρηδες, απ’ την Αδριανούπολη ως την Πόλη. Γλιτώνει από τα «τάγματα εργασίας». Βιώνει, με τον τρόπο του, το «μαύρο ’97», το κίνημα των Νεοτούρκων, τους βαλκανικούς πολέμους, τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων, τον «μεγάλο πόλεμο», την απελευθέρωση της Σμύρνης, τη λευτεριά του ’20, τον ξεριζωμό του ’22. Βγαίνει πρόσφυγας στο Βόλο, όπου γνωρίζει από κοντά την τραγωδία των Μικρασιατών προσφύγων και πληγώνεται βαθιά, όταν μαθαίνει ότι δεν είναι πια Ρωμιός, μα «τουρκόσπορος» και «Τούρκος».