Παραμύθιον: Η έφηβη με τον ερυθρό πίλο, ήτοι η Κοκκινοσκουφίτσα

Σήμερα, στην εποχή της μάσκας και των ιών, το κόκκινο... είναι κόκκινο πανί για μερικούς. Μια ιστορία για μεγάλους ή ένα συμβολικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους το παρόν βιβλιδάριον; Τι ακριβώς κρατάμε στα χέρια μας; Έχουμε μια αφήγηση με πολλές αναγνώσεις, μια σοβαρή σκιά παρωδίας, μια ιδεολογική προσέγγιση ενός παρελθόντος που δεν πουλάει την πραμάτεια του σε νέους και λιγότερο νέους. Πρωταγωνιστές της αιρετικής ιστορίας μας μία Κοκκινοσκουφίτσα, η γιαγιά της, η μητέρα της, ένας λύκος και ένας ξυλοκόπος. Τι παραπάνω θα μπορούσε να προσθέσει ένας συγγραφέας πάνω σε αυτήν την ιστορία; Όταν την έγραφα –με πολύχρωμη και ασπρόμαυρη πένα– έριχνα πάνω από τα σκηνικά και τα πρόσωπα μεγάλα διάφανα σεντόνια κι ανάμεσα σε τούτα τα σεντόνια έκλεινα –σφράγιζα ίσως θα ήταν καλύτερα να πω– ποικίλα αρώματα αισθητικής, σάτιρας, ιδεολογίας, κριτικής και αυτοσαρκασμού!