Το Μπαρόκ στις ηγεμονικές αυλές της Ευρώπης τον 17ο και 18ο αιώνα

[...] Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο δοκιμιακό λόγο και στη μυθιστορία. Γεγονότα, πρόσωπα και έργα διασταυρώνονται μέσα στο ρυθμό της αφήγησης που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το Μπαρόκ από μια εντελώς διαφορετική οπτική και καλειδοσκοπική, θα έλεγα, σκοπιά. Αγωνίες και πειραματισμοί, εμπόδια και εύνοιες, αναζητήσεις και πάθη, οράματα και επιδιώξεις παρουσιάζουν στις σελίδες που ακολουθούν μια Ευρώπη με μεγάλη κινητικότητα, με μετακλήσεις και συμφωνίες, με απροσδόκητες καταστάσεις και αλλαγές, αλλά και καλλιτεχνική επικοινωνία που είχαν οι δημιουργοί μέσα από τις ιδιάζουσες συνθήκες της εποχής. Παρακολουθούμε τη φύση και το χαρακτήρα αυτής της κινητικότητας, τις συμβάσεις και τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι δημιουργοί, αλλά και τις παραδοξότητες των συμπτώσεων που συναντούσαν μέσα από έναν, θαρρείς, μεγεθυντικό φακό που εστιάζει σε διάφορες γεωγραφικές και καλλιτεχνικές περιοχές, στις οποίες οι κοινωνικοί ανασχηματισμοί διαδέχονταν συνεχώς ο ένας τον άλλον, με την τέχνη διαρκώς να αναμορφώνεται. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου) Το εικοστό τρίτο βιβλίο του ζωγράφου Φαίδωνα Πατρικαλάκι, είναι μια αφηγηματική περιήγηση στις ηγεμονικές αυλές της δύσης και μια πρωτότυπη -μέσω φανταστικών ημερολογίων- κατάθεση για το έργο σημαντικών ζωγράφων και μουσικών στην περίοδο του Μπαρόκ. Με αναφορές στους μουσικούς Κλαούντιο Μοντεβέρντι, Ζαν Μπατίστ Λουλί, Χένρι Περσέλ, Χέντελ, Βιβάλντι, Κουπρέν, Ζαν Αντουάν Βατό, Ζαν Φιλίπ Ραμό, Μπαχ, αλλά και στους ζωγράφους Γκουίντο Ρένι, Φραντσέσκο Αλμπάνι, Αρτεμισία Τζεντιλέσκι, Νικολά Πουσέν, Φιλίπ ντε Σαμπέιν, Γιαν Βερμέερ και Τιέπολο, ο Πατρικαλάκις υπογράφει ένα έργο ζωής που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε με λιτό και απλό τρόπο, δίχως διδακτισμούς και υπερβολικές λεπτομέρειες, τις ανησυχίες, τα οράματα και τις επιδιώξεις σημαντικών δημιουργών. (από το δελτίο τύπου)