Θεατρικοί διάλογοι

Μέσω της διαλογικής υφής του θεατρικού έργου και των εκατέρωθεν εξομολογήσεων των προσώπων εξυφαίνεται, σε αδρές γραμμές, η αφήγηση της ιστορίας της γυναίκας, με άλλα λόγια, η μυθολογία της γυναίκας... Το θεατρικό κείμενο, αν και σε ανάλαφρο ύφος, καθώς και σε ρέουσα και ζωντανή, "παλλόμενη" αισθητική μορφή, διατυπώνει και συνοψίζει με σαφήνεια, διαύγεια και αντικειμενικότητα τα θεμελιώδη ερωτήματα και τους σοβαρούς προβληματισμούς της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Ο τίτλος "Ένα τέλος, μια αρχή" δεν περιορίζεται δυνητικά στο στενό εννοιακό πλαίσιο των όρων: αυτοαποκαλούμενος ως "τέλος" προσδιορίζει την κατάληξη μιας μακράς πορείας αγώνων για τη γυναικεία ισοτιμία και, ως "αρχή" αναφέρεται κυρίως στην έναρξη μιας εποχής αναβάθμισης και επαγγελματικής ισάξιας με τον άνδρα αντιμετώπισης της γυναίκας δίχως, εντούτοις, να παραγκωνίζεται η καθαρά γυναικεία φύση της, καθώς και η προσφορά της στον "κυτταρικό", κοινωνικό πυρήνα της οικογένειας... (Κουίντα, τεύχος 38)