Άμα υπάρχουνε Ρωμαίοι

[...] ΡΩΜΑΙΟΣ: Που τρως να λες κι ευχαριστώ. ΕΛΛΗΝΑΣ Ούτε και το φαΐ είναι απόλαυση για μένα. ΡΩΜΑΙΟΣ: Σαν φτάσουμε με το καλό στο σπίτι και ψήσουμε ένα βόδι εσύ μη φας. ΕΛΛΗΝΑΣ Στη διαστρέβλωση της αλήθειας άσος ο πολεμοκάπηλος! ΡΩΜΑΙΟΣ Από πού κι ως πού έτσι ξεθάρρεψες και βρίζεις, επαίσχυντα μάλιστα, μαζί κατάμουτρα και πλάγια. Άκου, "άσος ο πολεμοκάπηλος"! Κι εγώ ο κουτενές κάθομαι εδώ και συζήτηση πιάνω με το δούλο. Εκμεταλλεύεται που 'μεινα μόνος. Νέος κι ορμητικός αυτός βέβαια. Την υπεροχή του την ξέρει μια χαρά να την αξιοποιεί. Επικίνδυνο στοιχείο... Πριν κιχ προλάβεις να κάνεις, σαν σκουλήκι θα σε λιώσω, κακομοίρη. ΕΛΛΗΝΑΣ Πώς, με γροθιά ή με πόλεμο; ΡΩΜΑΙΟΣ: Μη με τσιγκλάς, ακούς πόλεμο εγώ, χα! ΕΛΛΗΝΑΣ Ε, ναι, τον πόλεμο εσύ τον έκανες, τώρα ο πόλεμος σε τρομάζει μη χάσεις όσα απόκτησες. Ή μήπως δίχως πόλεμο στ' αλήθεια δεν μπορείς; ΡΩΜΑΙΟΣ: Άμα η ανάγκη το καλεί, ε, είναι σωτηρία. ΕΛΛΗΝΑΣ Γι' αυτό από τη Ρώμη στα πέρατα του κόσμου θρονιάστηκες. ΡΩΜΑΙΟΣ: Μας είχανε ανάγκη... ΕΛΛΗΝΑΣ Και σας καλέσανε. ΡΩΜΑΙΟΣ: Λόγια, λόγια..., λόγια κι οι πρόγονοί σου και να πού καταλήξατε. ΕΛΛΗΝΑΣ Σωστά, κεφάλι ν' αφήσουν να σηκώσει άλλος δεν πρέπει. Ρωμαίος: Πως έτσι θα 'πρεπε κι εσύ ο ίδιος τ' αναγνωρίζεις. ΕΛΛΗΝΑΣ Τέτοια φιλοσοφία δική σου κράτα την. ΡΩΜΑΙΟΣ: Μ' εξοργίζεις, Αριστόδουλε, τι γίνεται γύρω σου δε βλέπεις; ΕΛΛΗΝΑΣ: Να σας μισούν βλέπω ληστές και όχλος... ΡΩΜΑΙΟΣ: Είδες, το λες και μόνος, ληστές είναι και όχλος.