Το ταξίδι του Οδυσσέα

Όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο, αποφάσισα να εξερευνήσω την πάνω πλατεία του χωριού με τα θεόρατα πλατάνια. Τότε ήρθα αντιμέτωπος με τη μυστηριώδη στοά, που άλλος την έλεγε καϊνάκ κι άλλος "η τρύπα με τα φαντάσματα και τις λάμιες". Σαν παιδιά παίζαμε κάτω από το μεγάλο πλατάνι, αλλά κανείς μας δεν τολμούσε να πλησιάσει ένα μέρος που το συνόδευαν ιστορίες πάθους κι αμαρτίας, ιστορίες άλλοτε μπερδεμένες κι άλλοτε μισές. Λες και οι άνθρωποι φοβούνταν να τις φανερώσουν. Όταν άρχισα να αποτυπώνω στο χαρτί τις πρώτες σκέψεις μου, η στοά ήρθε μπροστά μου σαν παραμυθένια νεράιδα. Έπρεπε να την αντιμετωπίσω κάνοντας το πρώτο τρομαγμένο βήμα της ζωής μου, όπως ο πρώτος αστροναύτης στη σελήνη, μόνο που εκείνος το έκανε για όλη την ανθρωπότητα, ενώ εγώ για την ψυχή μου.