Θεωρία και πρακτική των έγχορδων οργάνων: Βιολί

Η τεχνική ανεπάρκεια οδηγεί τους μουσικούς εκτελεστές των εγχόρδων σε λανθασμένες ενέργειες κατά την εκτέλεση, με αποτέλεσμα την ελλιπή προσέγγιση του επιθυμητού μουσικού αποτελέσματος. Η ανισορροπία του αριστερού χεριού οδηγεί σε προβλήματα όπως αυτό της λανθασμένης ακρίβειας του κουρδίσματος την νότας και αυτό της λανθασμένης άρθρωσης. Η προσπάθεια που καταβάλλεται στο συγκεκριμένο βιβλίο και έχει ως βάση της τους αρχαιοελληνικούς τρόπους, στοχεύει στην ενσωμάτωση ελληνικών μουσικών στοιχείων σε διεθνώς καθιερωμένους τρόπους μελέτης της τεχνικής κατάρτισης του αριστερού χεριού για τους σπουδαστές της βιόλας. Η ενσωμάτωση αυτή, όσο αφορά τους έλληνες σπουδαστές, έγινε με γνώμονα ιδεολογικό (η γνωριμία με τα μουσικά και γενικότερα με τα καλλιτεχνικά στοιχεία του τόπου καταγωγής είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής εξέλιξης). Παράλληλα, αποτελεί κατάθεση προσωπικής διδακτικής άποψης γενικότερα (τα ελληνικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούνται θα μπορούσαν αντικειμενικά να θεωρηθούν περισσότερο ενδιαφέροντα και αποτελεσματικά από τη διεθνώς καθιερωμένη, και συγχρόνως περιορισμένη πρόταση μελέτης μειζόνων και ελασσόνων κλιμάκων, λόγω του ευρύτερου όγκου συνδυασμών αρμονικών και μελωδικών διαστημάτων που προκύπτουν όχι τυχαία, αλλά βασισμένα στην ανάλυση των παραπάνω τρόπων).