Το παραμύθι της οδού Πενταγράμμου

Η Μουσική δεν χρειάζεται νότες. Πηγάζει κατ' ευθείαν από την καρδιά, αναμειγνύεται μαζί της στις καρδιές όλων των συνανθρώπων και ταυτόχρονα με εκείνη της συμπαντικής αιωνιότητας που γεμάτη μυστήριο προσφέρει σε εμάς. Τόσο απόλυτα αισθάνονταν και οι αρχαίοι Έλληνες τη μουσική, ιδιαίτερα όταν κοιτούσαν τις νύχτες τα αστέρια και αντηχούσε μέσα τους η καθαρότατη συμφωνία της αρμονίας των σφαιρών. Οι αρχαίοι Έλληνες, όπως είναι ήδη γνωστό, ανακάλυψαν αργότερα τη δική τους μουσική σημειογραφία, στην οποία έχει τις ρίζες της η δική μας σημερινή. Η μουσική σημειογραφία μας βοηθάει ν' αποτυπώνουμε συνθέσεις πολυπλοκότερων μορφών και δομών, και αποτελεί την γλώσσα με την οποία αναπαράγουμε κάτι που έχει αποτυπωθεί γραπτώς. Δεν παύει, όμως, ν' αποτελεί ένα τεχνικό μέσο, πέρα από την αυθεντική, κύρια και βασική υπόσταση της ύπαρξης της μουσικής. Το να μάθει, λοιπόν, ένα παιδί νότες, αποτελεί σχεδόν πάντα πρόβλημα. Εδώ, σε αυτό το βιβλίο εφαρμόζεται με ιδιαίτερη επιτυχία η προσπάθεια να εμπιστευθούν τα παιδιά τις νότες και τον κόσμο της μουσικής. Ο στόχος επιτυγχάνεται κάθε φορά με εξειδικευμένα παιχνίδια, τα οποία προέρχονται από τον κόσμο των παραμυθιών και των εικόνων του. Οι φιγούρες και τα χρώματα είναι πολύ προσεκτικά και έξυπνα επιλεγμένα με αποτέλεσμα να επιδρούν άμεσα και καταλυτικά στο πνεύμα και στην ιδιαίτερη αισθητική των παιδιών. Έτσι, η μουσική σημειογραφία και η θεωρία βγαίνουν από το γκρίζο της ύπαρξής τους και μεταφέρονται στο ζωντανό και γεμάτο φαντασία παιδικό κόσμο. Συγχαίρω τη συγγραφέα και εξαίρετη πιανίστα, την οποία είχα την τιμή να γνωρίσω στη Μουσική Ακαδημία της Καρλσρούης ως φοιτήτρια, για τη συγγραφή αυτού του πρωτοποριακού, πλούσιου σε ιδέες και εξαιρετικά ενδιαφέροντος βιβλίου. (από τον πρόλογο του Ulrich Michels, Διδάκτωρ - Μουσικολόγου Καθηγητή της Ανωτάτης Μουσικής Ακαδημίας της Καρλσρούης)