Προ(σ)κλήσεις

Προσκλήσεις και προκλήσεις: ένας τρόπος να τιτλοφορήσει κανείς τα κείμενα που συστεγάζονται στον τόμο αυτό. Προσκλήσεις ανάγνωσης και παράλληλα προκλήσεις, αφορμές και ερεθίσματα για προβληματισμό πάνω στην ανάγνωση που δίχως άλλο ανοίγει το δρόμο της γραφής. Τα κείμενα του τόμου είτε απετέλεσαν εισηγήσεις σε συνέδρια, είτε γράφτηκαν για τις ανάγκες κάποιου αφιερώματος, είτε θέλησαν να προσεγγίσουν ένα θέμα λογοτεχνίας (δίχως την πρόθεση να το εξαντλήσουν), δεν είναι παρά η κατάθεση συγκεκριμένου ενδιαφέροντος που προϋποθέτει την κριτική ανάγνωση, την ερμηνεία και την αξιολόγηση, όπως απαιτεί η λογοτεχνική κριτική. Πρόκειται επομένως για κριτικές δοκιμές, πιο σωστά για ένα χρονικό αναγνώσεων διάρκειας μιας δεκαετίας. Δεν έχω υπόψη μου τον τρόπο, με τον οποίο δικαιώνεται μια κριτική δοκιμή. Είναι πολλοί άλλωστε οι επικριτές της κριτικής, στην οποίας το χώρο πολλά διακινδυνεύει κανείς. Η πρόκληση ωστόσο της ανάγνωσης και της ευθύνης συνεπάγεται η γραπτή κατάθεση είναι εντονότερη από τα αφοριστικά αξιώματα που ακούγονται για την αναποτελεσματικότητα της κριτικής σε μια προσπάθεια να μειωθεί ή να ισοπεδωθεί η αξία της. Η κριτική δημιουργία θα αποτελεί πάντα ένα τρόπο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας αλλά και την εποχή, στην οποία έτυχε να ζούμε.