Κινηματογράφος

Δέκα πρόσωπα μιλούν για τον κινηματογράφο. Ο David Walsh φτιάχνει το πανόραμα του Χόλλυγουντ του 20ού αιώνα και επιμένει στην εγγενή ανατρεπτικότητα και αλήθεια του μέσου της κινούμενης εικόνας, ενώ ο Ed Rampell φέρνει στο φως τις αριστερές πεποιθήσεις μιας μερίδας του Χόλλυγουντ του 21ου αιώνα. Ο Jeremiah Cullinane και ο Larry Portis εξετάζουν τις ταινίες της χριστιανικής και της σιωνιστικής προπαγάνδας, αντίστοιχα. Ο Slavoj Zizek ανακαλύπτει στην αμφιλεγόμενη μορφή της Λένι Ρίφενσταλ μια αληθινή σκηνοθέτιδα, και ο Douglas Kellner ξαναθυμάται το "Θωρηκτό Ποτέμκιν". Στη μεταπολεμική Δύση, ο John Mage σκιαγραφεί τον αιρετικό στοχαστή Παζολίνι και ο Louis Proyect ξαναπροβάλλει την επαναστατική "Μάχη του Αλγερίου". Ο σκηνοθέτης George Romero εξηγεί την αλληγορία των ζωντανών νεκρών, ενώ ο Paul Foster ψάχνει να βρει την κινεζική ταυτότητα πίσω από τη θεαματική επιφάνεια των ταινιών κουνγκ φου. Τα δέκα κείμενα αυτής της συλλογής -τα περισσότερα από τα οποία έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Monthly Review- συνθέτουν πρισματικά την όψη και τη φύση του κινηματογράφου. Γι' αυτό αξίζει να τα δείτε ενιαία και όχι ξεχωριστά. Η συλλογική τους δυναμική είναι πολύ ισχυρότερη από την αποσπασματική τους παράθεση.