Τα ισνάφια μας τα βασιλεμένα

Το παρόν βιβλίο είναι τα τροφεία στην πόλη που με φιλοξένησε σχεδόν μισό αιώνα. Τη δεκαετία του 1950 τα Γιάννινα δεν ήταν ούτε τα Γιάννινα που φύλαξαν στη μνήμη τους οι φίλοι μάστοροι και καλφάδες, ούτε αυτά που διέσωσε με τη γραφή η λογιοσύνη της πόλης, ούτε τα Γιάννινα του σήμερα. Ήταν μια πόλη που προσπαθούσε να ξαναχτίσει τα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος του 1940, να ξεχάσει τα δεινά του εμφυλίου του 1947-1949, να σχεδιάσει την προοπτική του μέλλοντός της. Δεν ξέρω αν τα σημερινά Γιάννινα ανταποκρίθηκαν απόλυτα σε αυτή την προοπτική. Σίγουρα όμως κατοπτρίζουν τη βεβιασμένη ένταξή τους στην τροχιά της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Πυρήνας του βιβλίου υπήρξε το ηλεκτρονικό κείμενο με το οποίο συμμετείχα στο C.D.Rom της Μητρόπολης Ιωαννίνων, το οποίο κυκλοφόρησε από το Καμπέρειο Ίδρυμα με τον τίτλο, "Ιωάννινα, Ιστορική κατάθεση", (Ιωάννινα, 2002). Η συνάφεια με τους παράγοντες και το υλικό του βιβλίου είναι μακρόχρονη και αδιάλειπτη. Πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια, φίλοι αγαπημένοι, μαστόροι και καλφάδες, σκυμμένοι στους πάγκους εργασίας, πάντοτε διαθέσιμοι για κουβέντα πάνω σε θέματα της δουλειάς και της ζωής τους, είναι ό,τι πολυτιμότερο κρατώ από τα Γιάννινα. [...] (από τη σελ. 15 του βιβλίου)