Ο ανύπαρκτος ιππότης

Όσο οι κριτικοί γράφουν προτείνοντας ερμηνείες, τόσο Ο ανύπαρκτος ιππότης διαβάζεται αφήνοντας κατά μέρος όλες τις πιθανές του έννοιες, απολαμβάνοντας τις περιπέτειες του Ατζιλούλφο και του Γκουρντουλού, της περήφανης αμαζόνας Μπρανταμάντε και του νεαρού Ραμπάλντο, του σκυθρωπού Τορισμόντο, της μαργιόλας Πρισίλα και της ήρεμης Σωφρονίας. Ανάμεσα στην αλληλοδιαδοχή κωμικών επινοήσεων, μαχών, μονομαχιών και ναυαγίων, δεν αργούμε να ανακαλύψουμε το συνηθισμένο τόνο του Καλβίνο, την ενεργή ηθική του και την ειρωνική και μελαγχολική συστολή του, τη φιλοδοξία του για μια πληρότητα ζωής, για μια ολοκληρωτική ανθρωπιά.