Θα κατοικήσω στ' όνομά μου

Αυτό το μυθιστόρημα αφηγείται μια ιστορία -αληθινή στο μεγαλύτερο μέρος της- με κάθε της λεπτομέρεια, γιατί και το πιο περιθωριακό πλαίσιο μπορεί να χρησιμεύσει στην ανάδειξη μιας προσωπικότητας, σπάνιας και πανέμορφης, όπως η Αν-Μαρί Σβάρτσενμπαχ. Συγγραφέας, αρχαιολόγος, φωτογράφος, δημοσιογράφος, περιηγήτρια, η Αν-Μαρί είναι μια γυναίκα σε διαρκή αναμονή, σε διαρκή φυγή απ' τον ανήσυχο, χαμένο παράδεισό της. Μια γυναίκα που δεν σταματάει ποτέ να ψάχνει: Λέξεις για τα βιβλία της, εικόνες για τα ρεπορτάζ της, γυναίκες για να σαγηνέψει, άντρες για να μαγέψει· μοναξιά και κουράγιο για ν' απαρνηθεί κάθε ρόλο προκαθορισμένο, την πλούσια οικογένειά της, το μοιραίο παιχνίδι των προτύπων με τη μητέρα της Ρενέ. Ψάχνει τον έρωτα για να εκμηδενιστεί μέσα του και για να ρισκάρει κάθε φορά την ισορροπία της. "Για πόσο ακόμα θα πρέπει να μη βλεπόμαστε;" ρωτάει το φίλο της, που της ξεφεύγει πριν ακόμα φύγει η ίδια, όλο και πιο μακριά, για να φτιάξει ένα λαβύρινθο, μέσα στον οποίο θα χάσει όλους τους άλλους, για να ξαναβρεί, στο τέλος, τον ίδιο της τον ευατό. [...]