Κανείς δεν άναβε τα φώτα

Ένας πωλητής χύνει κροκοδείλια δάκρυα προκειμένου να πουλήσει γυναικείες κάλτσες· μια χοντρή κυρία ζει σε ένα πλημμυρισμένο σπίτι· ένα μπαλκόνι αυτοκτονεί από ζήλια· ένας πιανίστας έχει αγωνία πριν από την πρώτη του συναυλία: αυτός είναι ο κόσμος του Φελισμπέρτο Ερνάντες, ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του «φανταστικού διηγήματος» της Λατινικής Αμερικής. Μπορεί οι ιστορίες του να φαίνονται αυθαίρετες, αλλά ταυτόχρονα εκπέμπουν μια παράξενη αναγκαιότητα. Γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο, σε γλώσσα απλή, ξεδιπλώνονται σαν όνειρο, συνδυάζοντας τη μελαγχολία του μοναχικού ανθρώπου με το καταλυτικό χιούμορ, με πρώτη ύλη τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν αφηγητή ικανό να παντρεύει την καθημερινότητα με την εξαίρεση, μέχρι του σημείου να αποδεικνύει ότι μπορούν να είναι ένα και το αυτό;