Ημερολόγιο 2007

Έξι χιλιάδες διαφορετικά είδη χρειάζονται για να γίνει ένα μπουκέτο με όλα τα λουλούδια που φύονται στην Ελλάδα. Κι απ' αυτά, τα εννιακόσια είδη είναι ενδημικά, δεν συναντώνται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, αφού η Ελλάδα είναι ο πλουσιότερος βοτανολογικός κήπος της Ευρώπης. Όλη η πορεία του πολιτισμού στον χώρο και τον χρόνο, όλο το ταξίδι της ζωής από την αρχή έως το τέλος, συνοδεύεται από τα λουλούδια που δίνουν χρώμα και άρωμα γιορτής σε στιγμές δημόσιες και ιδιωτικές. Ραίνουμε και στεφανώνουμε με άνθη τον νικητή, τον Επιτάφιο, τους νεόνυμφους, τους καλλιτέχνες, υποδεχόμαστε αυτούς που επιστρέφουν και συνοδεύουμε μιαν αναχώρηση. Καταθέτουμε στεφάνια στους ήρωες και στολίζουμε με λουλούδια το σπίτι, το στρωμένο τραπέζι. Με λουλούδια εκφράζουμε τα αισθήματα μας: τον έρωτα, τη χαρά, την ευγνωμοσύνη, τη φιλία, αλλά και τη συγγνώμη, τη θλίψη. Λουλούδια, το παγκόσμιο σύμβολο της νιότης και της αγάπης. Στον απέραντο κήπο που είναι η Ελλάδα, υπάρχουν σπάνια λουλούδια που έμειναν απαράλλαχτα από την εποχή των παγετώνων, εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Βρίσκονται στον Όλυμπο και τη Ροδόπη. Υπάρχουν κρινάκια με μεθυστική ευωδία που ανθίζουν στην άμμο, δίπλα στο κύμα. Ανάμεσα στα δύο ακραία σημεία του χρόνου και του τόπου, ξεδιπλώνεται η απίστευτη ποικιλία χρωμάτων, μεγεθών, σχημάτων, φαρμακευτικών ιδιοτήτων και αρωμάτων, σ' όλη την γκάμα, από το λεπτό άρωμα της βιολέτας ως το βαρύ του θυμαριού, από το γλυκό και διεισδυτικό άρωμα του τριαντάφυλλου ως το πικρό και δροσερό της μυρτιάς. Το άρωμα της Ελλάδας τα περικλείει όλα, σε μια σοφή κλιμάκωση κι εναλλαγή διέγερσης και χαλάρωσης, που οξύνει τις αισθήσεις χωρίς να τις εξαντλεί. [...]