Θοδωρής Καλούμενος: Το κάλλος των συμβόλων

[...] Άνθρωπος με ποιότητα, παιδεία, συνεχή αυτοκριτική και θεμελιωμένη κριτική άποψη, τοποθετείται από εμάς στην κατηγορία των εκλεκτών (ελίτ) της τέχνης. Ο ίδιος, κοινωνικότατος αλλά και απομονωμένος στον κόσμο του, παρακολουθούσε τις εξελίξεις, όχι πάντα ψύχραιμος, αλλά με χιούμορ και δηκτικότητα που τα προσέφερε άφθονα με το οξύ πνεύμα του. Το ζωγραφικό του έργο που χωρίς ακαδημαϊκούς χαρακτηρισμούς ήταν τολμηρό, πρωτότυπο, τρυφερό και έντονα πολιτικό, συμπληρωνόταν από τα γραπτά του, τις κατασκευές, την τηλεόραση και άλλα. Παρέμεινε σεμνός παρά ταύτα, αρνούμενος να ενταχθεί στον εκλεπτικισμό (elitisme) όπως αυτός παρουσιάζεται συνήθως από τους σύγχρονους "παράγοντες" στα κέντρα προώθησης και εκμετάλλευσης του έργου των εν ζωή καλλιτεχνών. Είμαστε βέβαιοι στην καταξίωση του έργου του, που συντίθεται από τα φυσικά του χαρίσματα τα οποία αξιοποιούσε με την ακατάπονη εργασία του, καλλιεργώντας τα άλλα και προσφέροντας έντιμα τους καρπούς που απέφεραν. Κοντολογίς, ο Θοδωρής Καλούμενος, έπραξε στη ζωή του αυτά για τα οποία ταγμένος, χωρίς να επηρεαστεί από τα εμπόδια και τις αντιξοότητες που βίωσε και έφυγε ευθυτενής κοιτάζοντας κατάματα το μεγάλο κριτή. Το χρόνο. Οι επιμελητές της έκθεσης Αντώνης Νταγαδάκης Νίκος Ράμμος