Recharting the Judicial Enforcement of the European Social Charter at the National Level

Η προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ως ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από συντάγματα και διεθνή/περιφερειακά μέσα, έχει δεχθεί μεγάλο πλήγμα τα τελευταία χρόνια της κρίσης στην Ευρώπη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, η αδελφή συνθήκη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, άρχισε πρόσφατα να εμφανίζεται σε πανευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό επίπεδο ως σημείο αναφοράς για την αντιμετώπιση πολλών από τις προκλήσεις. του «κοινωνικού ζητήματος» της εποχής μας. Ειδικότερα, μέσω της αυξανόμενης αναγνώρισης του ανανεωμένου δυναμικού του για την εσωτερική επιβολή των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μεταξύ των διαφόρων δικαιοδοσιών, ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, όπως ερμηνεύεται από το εποπτικό του όργανο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, έδωσε μια νέα ώθηση για επανεξέταση. Η κύρια αδυναμία της Συνθήκης, η μη δικαιοσύνη και η μη εκτελεστότητά της από τα εθνικά δικαστήρια. Υπό το φως των παραπάνω εξελίξεων, αυτό το βιβλίο παρέχει μια συστηματική, αναλυτική και –σε κάποιο βαθμό– συγκριτική ανάλυση της θέσης και του αντίκτυπου του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη και των δηλώσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων σε εθνικό επίπεδο επιλεγμένων συμβάσεων μέρη (Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Κάτω Χώρες και Ισπανία), με ιδιαίτερη έμφαση στη δικαστική επιβολή της Συνθήκης τόσο από ανώτερα όσο και από κατώτερα εθνικά δικαστήρια. Έτσι, η μελέτη έχει συναγάγει αρκετά σχετικά συμπεράσματα σχετικά με τη δυναμική του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για την αποτελεσματική προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνικό επίπεδο, υπό το πρίσμα της διαδικασίας αναζωογόνησής του στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και του ανανεωμένου ενδιαφέροντος για την επίκληση και την επιβολή του στον δικαστικό στίβο.