Φόνος στον Θερμαϊκό

Το ενδιαφέρον για την υπόθεση Πολκ, σαράντα τόσα χρόνια μετά τη δολοφονία του αμερικανού δημοσιογράφου στην εμφυλιοπολεμική Ελλάδα του 1948, δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι η δολοφονία παραμένει ανεξιχνίαστη και ότι εξακολουθεί να εκκρεμεί η αθωωτική απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης για το εξιλαστήριο θύμα. Οφείλεται και στο γεγονός ότι η υπόθεση Πολκ αποτελεί παραδειγματικό τόπο ανάδειξης φαινομένων που σημάδεψαν τόσο την αμερικανική όσο και την ελληνική πολιτική σκηνή στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία του ψυχρού πολέμου, του ελληνικού Εμφυλίου και της αντικατάστασης των Βρετανών από τους Αμερικανούς στην Ελλάδα. Όπως καταδεικνύει ο καθηγητής Ε. Κήλυ στην πρώτη αυτή εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη για την υπόθεση, βασισμένη στα ίσαμε πρόσφατα απόρρητα αρχεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η σκευωρία που στήθηκε για την "επίσημη λύση" και η μετέπειτα συγκάλυψη αυτής της σκευωρίας προϋπέθεταν τη συνεργασία-συμπαιγνία ενός ευρύτατου φάσματος επίσημων και λιγότερο επίσημων παραγόντων που εκπροσωπούσαν τρία κράτη -τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ελλάδα- και πολλές βαθμίδες εξουσίας. Στο επίκεντρο της ανάλυσης του συγγραφέα βρίσκεται ο ρόλος του αμερικανικού Τύπου, ρόλος που διαμορφώθηκε υπό την επίδραση δύο παράλληλων φαινομένων: αφενός της εμφανούς προσπάθειας χειραγώγησης της τέταρτης εξουσίας από την εκτελεστική εξουσία, αφετέρου της εξίσου εμφανούς συνεργασίας μιας μερίδας του Τύπου με την εκτελεστική εξουσία και τις πολιτικές της επιλογές.