Στον δρόμο προς την Ελευθερία

Οι επαρχίες του Λιδορικίου και του Μαλανδρίνου ήταν από τις πρώτες της Στερεός που ξεσηκώθηκαν στα τέλη Μαρτίου του 1821 ακολουθώντας το παράδειγμα του Μοριά. Ήταν επίσης οι πρώτες που έδιωξαν ή εξόντωσαν τους κυρίαρχους Οθωμανούς και έως τον Απρίλιο του '25 έμειναν απάτητες κι ελεύθερες· η θέση τους δε τις έκανε να είναι και πάλι, τον Αύγουστο του 1828, οι πρώτες οριστικά ελεύθερες επαρχίες της Ρούμελης. Πώς έγιναν όμως όλα αυτά; Ποιοι τα πραγματοποίησαν; Τι συνέβαινε στις επαρχίες λίγο πριν από τον Ξεσηκωμό και σε τι περιβάλλον ξέσπασε η Επανάσταση στις επαρχίες; Τι καλλιεργούσαν οι άνθρωποί τους και ποιος όριζε τη γη και τη φορολογία; Τι καταμαρτυρούν οι πηγές για τους τοπικούς ηγέτες της Επανάστασης; τί διηγούνται για τον απλό αγωνιστή ο οποίος ακολουθούσε τον μπουλουξή αρχηγό όπου η περίσταση κι οι ανάγκες του Αγώνα το όριζαν; Πώς βίωναν τον πόλεμο οι άμαχοι, οι γυναίκες και τα παιδιά και που έβρισκαν καταφύγιο στη διάρκεια των επιδρομών; Ποια ήταν η τοπική εκδοχή των εμφυλίων; Υπήρξαν πολιτικές αντιθέσεις; Γιατί υποτάχθηκαν οι επαρχίες τον Ιούνιο του '26; Για αρκετά από τα δύσκολα αυτά ερωτήματα βρήκαμε απαντήσεις, ενώ για ορισμένα άλλα, είτε εικάζουμε κάποια εκδοχή είτε απλώς διατυπώνουμε και εμείς νέα ερωτήματα, επειδή τα τεκμήρια δεν επαρκούσαν.