Η τραγωδία μιας συμμαχίας

Οι Άγγλοι ήσαν άσπονδοι και αδιάλλακτοι εχθροί της εθνικής μας αντίστασης, όπως αυτή τελικά διαμορφώθηκε, σε ένα παλαϊκό κίνημα ενάντια στους κατακτητές. Την αντίσταση την καταλάβαιναν και τη θέλανε να περιοριστεί σε μικρές γκρούπες κομάντος -σαμποτέρ με αποστολή καθαρά πολεμική που θα βρίσκονταν κάτω από τις διαταγές τους. Θα εκτελούσαν μόνο τις αποστολές που θα τους έδινε το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. Κι όταν αυτό το σχέδιο τους δεν έπιασε, προσπάθησαν, με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, να υποτάξουν τις αντιστασιακές οργανώσεις στη δική τους καθοδήγηση (όπως έγινε με τον Ζέρβα) ή να υπονομεύσουν εκείνες τις οποίες δεν ήταν δυνατόν να κατευθύνουν όπως ήταν το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Συνταγματάρχης Αμπατζής Δημ. (δοσίλογος) προς ταγματάρχην Εμμ. Βαζαίο: "Άκουσε, κύριε ταγματάρχα, όπως αντελήφθην από την μέχριν σήμερον συνεργασίαν μας, είσαι καλός αξιωματικός και είναι κρίμα που είσαι κομμουνιστής. Δεν κατάλαβες ακόμη που βρίσκεσαι. Είναι καιρός ακόμη να συνέλθης και να γίνης δικός μας. Η Ελλάδα είναι δική μας και θα σας διαλύσωμεν δια της βίας εάν δεν δεχθήτε να διαλυθήτε μόνοι σας. Σου προτείνω λοιπόν να διαλύσης το σύνταγμά σου και εγώ θα αναλάβω να σας στείλω στην Αγγλία αεροπορικώς [...]". Βαζαίος: "Θεωρώ ατιμίαν να εγκαταλείψω τους συμμαχητάς μου, Θα προτιμήσω να φυλακισθώ". Αρκετά εύγλωτες οι παραπάνω γραμμές που παραθέτει ο συγγραφέας Κώστας Γκριτζώνας, για να καταδείξει αυτό ακριβώς που λέει και ο τίτλος του τεκμηριωμένου με σπάνια ντοκουμέντα βιβλίο του: Η τραγωδία μιας Συμμαχίας.