20ός-21ος αιώνας: Το χρονικό μιας εποχής

Εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζω πως ζούμε στη ζοφερότερη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συγκεντρωθεί τόσο τεράστιος πλούτος σε τόσο λίγα, ελάχιστα χέρια. Και ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοιας έκτασης μαζική εξαθλίωση παγκόσμια. Ακόμα περισσότερο, ποτέ άλλοτε δεν είχε συντελεστεί τέτοια τεράστια φορολογική ληστεία, με σκοπό το ξεσπίτωμα του πληθυσμού και την εξόντωσή του. Έχουν καταργηθεί όλες οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας από καταγωγής της. Βρισκόμαστε ήδη πιο πίσω κι απ' το Μεσαίωνα, στην αρχαία δουλεία κι ακόμα παραπίσω! Στην αρχαιότητα, ο κάτοχος δούλων ήταν υποχρεωμένος και να τους συντηρεί. Αν τους άφηνε να πεθάνουν από την πείνα, η τιμωρία ήταν πολύ αυστηρή. Ο σύγχρονος μιθόδουλος προλετάριος, "ελεύθερος πολίτης" του 21ου αιώνα, με την τυπική ισότητα έναντι του Νόμου, "κατάκτηση" της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789 και των αστικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα, όταν πεταχτεί και βρεθεί έξω από την παραγωγή, άνεργος, είναι καταδικασμένος στην εξαθλίωση, ο ίδιος και η οικογένειά του, και σε θάνατο από την πείνα. Αυτή είναι η "ηθική" της νέας κυρίαρχης τάξης που ανέτρεψε τότε τη φεουδαρχία. Σύμφωνα με την αρχή της τυπικής ισότητας έναντι του Νόμου, ο Φόρντ, ο Ροκφέλερ, ο Σόρος, και όλοι οι χρυσοκάνθαροι που σφετερίζονται τον παγκόσμιο πλούτο, είναι "ίσοι" μπροστά στο Νόμο με τα παιδιά των φαναριών, με τα τσιγγανόπουλα που ζητιανεύουν και απελαύνονται οικογενειακώς από τις "πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης, στις οποίες οι οικογένειές τους ζούσαν επί δεκαετίες (Γαλλία πρόσφατα), χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψη ούτε η σχολική ηλικία και η διακοπή της σχολικής τους φοίτησης, λόγω... ισότητας και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου! (...) (από τον Πρόλογο του βιβλίου)