Μια ερωμένη για την αιωνιότητα

Η ερωμένη για την αιωνιότητα του Πωλ Σεζάν λεγόταν Φανύ και ήταν υπηρέτρια στο πατρικό του σπίτι στην Προβηγκία. Τον έρωτά τους, όμως, τον χάρηκαν λίγο. Ήταν την άνοιξη του 1885. Μετά τους χώρισαν. Ζήτησε από τον φίλο του Εμίλ Ζολά να λάβει για λογαριασμό του ένα γράμμα της, το οποίο όμως δεν έφτασε ποτέ. Ο Πιέρ Νταιξ αναπλάθοντας την ατμόσφαιρα της εποχής, μας αφηγείται την ιστορία της Φανύ και του Σεζάν, καθώς και την ιστορία ενός άλλου ζευγαριού, της Ζουλιέτ και του Σεμπαστιέν, που εκείνοι όμως κατόρθωσαν να ορίσουν τη μοίρα τους. Παρούσα στην αφήγηση είναι και η καλλιτεχνική ζωή της εποχής, αλλά κυρίως η ίδια η τέχνη του Σεζάν, που η ερωμένη του Φανύ τη σημάδεψε για πάντα.