Άριστον μεν ύδωρ

Η Θήβα αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες πόλεις κατά την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο. Η ύδρευση της πόλης οφείλονταν στα νερά που ξεπηδούσαν από τις παρυφές των λόφων που βρίσκονται νότια της ακρόπολης της πόλης, την Καδμεία, και σχημάτιζαν τους δύο ιστορικούς της ποταμούς, την Δίρκη και τον Ισμηνό. Κατά τη βυζαντινή περίοδο, ο πολιούχος της πόλης, Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης, κατασκεύασε υδραγωγείο το οποίο υδροδοτούσε την πόλη με τα νερά των δύο ποταμών. Το υδραγωγείο σταμάτησε να λειτουργεί το 1892 όταν και έπαθε σοβαρές ζημιές από τους τότε καταστροφικούς σεισμούς. Ακολούθησαν αρκετές μελέτες και προβλήματα μέχρι να αναλάβει την ύδρευση της πόλης η Δ.Ε.Υ.Α. Θήβας το 1984. Στο βιβλίο παρουσιάζεται με πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό η ιστορία της ύδρευσης της πόλης της Θήβας, από τις αρχαίες κρήνες, το βυζαντινό υδραγωγείο και τους νερόμυλους έως τα σύγχρονα έργα του βιολογικού καθαρισμού και του διυλιστηρίου.