Ανώνυμη αρχιτεκτονική

Το έργο πραγματεύεται την ανώνυμη αρχιτεκτονική στον αστικό πολεοδομικό ιστό, καθώς και στο δομημένο περιβάλλον των αγροτικών ή ημιαστικών κοινοτήτων. Ο συγγραφέας ολοκλήρωσε τη σύνθεση του έργου έπειτα από πολυετή επιτόπια έρευνα, καταγραφή και μελέτη "ανώνυμων" ελληνικών αρχιτεκτονικών περιπτώσεων ή συνόλων, καθώς και φωτογραφική ή/και σχεδιαστική τους αποτύπωση. Το αρχικό, σύντομο αλλά και περιεκτικό βιβλιογραφικό χρονικό, μας εισάγει στην έννοια και τη σημειολογία της ανώνυμης αρχιτεκτονικής, σε αντιπαραβολή και διάλογο με την επίσημη/επώνυμη αρχιτεκτονική. Επίσης, ορίζει το ιστορικό πλαίσιο, εντοπίζει χρονικές, ιστορικές και ιδεολογικές τομές μετάβασης από την παραδοσιακή και τη "λαϊκή" στην ανώνυμη αρχιτεκτονική, κωδικοποιώντας παράλληλα τα σχήματα μελέτης. Η παρουσίαση χαρακτηριστικών ανώνυμων αρχιτεκτονημάτων φέρνει στο φως μια κοινωνία της στέρησης, όπου επικρατούσε η ηθική της οικονομίας υλικών και μέσων. Τέλος, με την κυριαρχία του μπετόν από το 1920 και εξής σηματοδοτείται η μετάβαση στη μαζική αρχιτεκτονική και σε σχήματα του σύγχρονου ανώνυμου αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος. Mια ρηξικέλευθη προσέγγιση των ανώνυμων αρχιτεκτονημάτων, όπως αυτά υπαγορεύτηκαν από τις ανάγκες της καθημερινής ζωής, αλλά και σε διαρκή συνομιλία με έργα της επώνυμης αρχιτεκτονικής.