Κυλήστε, δάκρυά μου, είπε ο αστυνομικός

Στις 11 Οκτωβρίου ο γνωστός τηλεοπτικός αστέρας Τζέισον Τάβερνερ έχει φτάσει να τον παρακολουθούν στους δέκτες τους, σε ώρα υψηλής τηλεθέασης, τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι. Μία μέρα μετά, στις 12 Οκτωβρίου, ο Τζέισον Τάβερνερ δεν είναι καν ξεπερασμένος, είναι εντελώς ανύπαρκτος - ένας άνθρωπος που δεν έχει χάσει μονάχα το τηλεοπτικό κοινό του, αλλά και κάθε απόδειξη γύρω από την ύπαρξή του. Και στο κλειστοφοβικό προδοτικό κράτος του "Κυλάτε δάκρυά μου... είπε ο αστυνομικός", η απώλεια των αποδεικτικών στοιχείων ισοδυναμεί με την απώλεια της ζωής σου. Καθώς ο Τάβερνερ επιδίδεται σ' έναν αγώνα δρόμου για να λύσει τον γρίφο της "εξαφάνισής" του, ο Φίλιπ Ντικ μάς βυθίζει σε μια τρομακτικά αληθοφανή εκδοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, σ' έναν κόσμο όπου όλοι -από μια εγκαταλελειμμένη έφηβη πλαστογράφο ταυτοτήτων μέχρι μια χειρουργημένη τραβεστί- καταδίδουν τους πάντες και όπου ακόμη και η παντογνώστρια αστυνομία έχει κάτι να κρύψει. Το μυθιστόρημά του διαπερνάει με έντεχνο τρόπο τα βαθύτερα, σκοτεινά στρώματα του εγώ και φυτεύει καταμεσίς τους μια δεσμίδα δυναμίτη.