Ο ιστός της αράχνης

Η Κλαρίσα Χάιλσαμ-Μπράουν, σύζυγος ενός ανώτερου διπλωμάτη του Υπουργείου Εξωτερικών, ρέπει προς τις ονειροπολήσεις. "Για φαντάσου", αναλογίζεται ατυχέστατα, "να κατέβαινα ένα πρωί, όπως τώρα, στο ισόγειο και να έβρισκα εκεί ένα πτώμα! Τι θα έκανα;" Αυτό θα το μάθαινε πολύ γρήγορα, όταν θα έβρισκε πραγματικά ένα πτώμα στο καθιστικό της να την περιμένει. Στην αγωνία της να το ξεφορτωθεί, θα προσπαθούσε απελπισμένα να παρασύρει, ούτε λίγο ούτε πολύ, τους καλεσμένους της να γίνουν βοηθοί και συνεργοί της. Όταν μάλιστα, παρασυρμένοι απ' την όλη ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι αυτοί, θα άρχιζαν να ψάχνουν το δολοφόνο, η απροσδόκητη άφιξη ενός αστυνομικού, θα τους έκανε να νιώσουν την καυτή ανάσα του φόβου στο πρόσωπό τους: αν δεν ήθελαν μπερδέματα, έπρεπε να ξεγελάσουν το νόμο!