Ο καθηγητής Οράτιος Ντόρλαν

Σαν να διαβάζεις το εικονογραφημένο σενάριο για ένα φιλμ νουάρ που δεν έχει ακόμη γυριστεί. (Περ. Dazed & Confused) Είχε απόλυτη πίστη στον εαυτό του. Οι μουσικοί απολάμβαναν την εμπειρία της συνεργασίας με έναν επιστήμονα. Οι πρόβες στο Λονδίνο ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικές. Ο τρόπος με τον οποίο απέδιδε ο Ντόρλαν το κείμενο ήταν πηγή έμπνευσης, χωρίς να χρειάζεται να παριστάνουν πως καταλάβαιναν την επιστημονική διάλεκτο. Ήταν σαν να άκουγαν έναν ποιητή να απαγγέλλει στίχους σε μια ξένη γλώσσα. Συντονίζονταν με τις διακυμάνσεις και τον τόνο της φωνής του και δημιούργησαν μια υπόκρουση την οποία θα ζήλευαν μέχρι και τραγουδιστές... Κατά την προετοιμασία μιας διάλεξής του στην Πίζα, ο καθηγητής της εντομολογίας Οράτιος Ντόρλαν σκέφτεται να συνδυάσει μουσικά και θεατρικά δρώμενα με την επιστημονική του παρουσίαση. Ωστόσο, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν μία ημέρα πριν από το μεγάλο γεγονός. Συνείδηση και πραγματικότητα αρχίζουν να εναλλάσσονται. Διάφορες φωνές μιλούν για συγκεχυμένα γεγονότα και τα ερωτηματικά αρχίζουν να συσσωρεύονται. Όπως για παράδειγμα, πού βρίσκεται η σύζυγός του, γιατί υπάρχει ένα μικροσκοπικό κουιντέτο στο δωμάτιό του και ποια είναι η αλήθεια για το ατύχημα που του συνέβη; Ο καθηγητής Οράτιος Ντόρλαν δεν είναι ένα συνηθισμένο graphic novel. Είναι ένα μυθιστόρημα όπου οι λέξεις έχουν ισότιμη αξία και βαρύτητα με την εικόνα. Δηλαδή, ο αναγνώστης καλείται να «διαβάσει» τα κεφάλαια ή τις σελίδες με την εξαιρετική ασπρόμαυρη εικονογράφηση ως αναπόσπαστα μέρη της αφήγησης. Εάν παραλείψει να διαβάσει -ξεφυλλίζοντας απλώς- τις εικόνες, χάνει την ενότητα της πλοκής και μαζί, το σημαντικότερο, την απόλαυση αυτής της πρωτότυπης λογοτεχνικής/εικαστικής αφήγησης. Για παράδειγμα, στο κείμενο οι χαρακτήρες είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικές δραστηριότητες, αλλά στις εικόνες χαρακτήρες και δραστηριότητες συχνά αποκτούν διαφορετικό νόημα.