Ο ΟΥΕΝΤΑ ΑΚΙΝΑΡΙ, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της ιαπωνικής λογοτεχνίας, φιλόλογος, ποιητής, γιατρός και θεωρητικός του τσαγιού, γεννήθηκε το 1734 και πέθανε στο Κυότο το 1809. Η εποχή Εντό (1603-1868) στην οποία έζησε υπήρξε μια από τις πιο δημιουργικές στην ιστορία του ιαπωνικού πολιτισμού. Τότε αναπτύχθηκαν πολλές, ιδιαίτερες μορφές τέχνης, όπως και ιδιαίτερες μορφές λογοτεχνίας που χαρακτηρίζουν αυτόν τον πολιτισμό μέχρι σήμερα. Ο Ακινάρι υπήρξε ένας από τους κυριότερους συντελεστές αυτής της δημιουργικής άνοιξης. Στη διάρκεια της ζωής του ασχολήθηκε με όλα τα είδη της λογοτεχνίας που είχαν ανθίσει τότε, αλλά και με την κλασική ιαπωνική φιλολογία. Ξεκινώντας από νέος με τη σύνθεση χάικου, συνδέθηκε με κύκλους ποιητών που ασχολούνταν με αυτό το είδος, όπως με τον γνωστό Γιόσα Μπουσόν. Γράφει επίσης ποιήματα στην κλασική φόρμα των ουάκα. Χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ αυτή την ενασχόληση, συνέχισε με πεζά στο είδος ουκιγιὸ-ζόσι. Κάποια στιγμή ανακαλύπτει μια καινούργια φιλολογική απασχόληση, που επρόκειτο να καταλάβει το κέντρο της συγγραφικής του δραστηριότητας, δηλαδή την ερευνητική μελέτη των κλασικών ιαπωνικών κειμένων. Ενώνει τις δυνάμεις του με τηνομάδα των λεγόμενων κοκουγκάκουσα, των μεγάλων φιλολόγων που ασχολούνταν με αυτό το αντικείμενο, και παράγει μέχρι το τέλος της ζωής του ένα πολύ σημαντικό σχετικό έργο.
Μ’ όλο που η κλασική φιλολογία παραμένει το πάθος του, καθώς και η πηγή πάμπολλων στοιχείων που πλουτίζουν το υπόλοιπο έργο του, μέσα από τη γνωριμία με ανθρώπους τού ρεύματος των μπουν’τζίν, που ασχολούνταν με τη
συγγραφή ιστοριών του φανταστικού, ο Ακινάρι επιδίδεται με ενθουσιασμό σε αυτό το λογοτεχνικό είδος. Ιστορίες μυστηρίου, προερχόμενες κυρίως από την κινεζική σχετική παρακαταθήκη, τις οποίες, ακολουθώντας τους ομοτέχνους του σε αυτό το είδος, μετατρέπει με διάφορους τρόπους σε ιαπωνικές, γεννούν το περίφημο Ουγκέτσου μονογκατάρι, το έργο που προσπόρισε και στον ίδιο την αιώνια φήμη.
(Πηγή: "Εκδόσεις Άγρα", 2022)
