Ο Γεώργιος Αχιλλέως Λαζάρου γεννήθηκε στον Πειραιά την 02-12-1966. Απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής εισήχθη, κατόπιν Πανελλαδικών Εξετάσεων, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1985. Αποφοίτησε το 1991 με βαθμό πτυχίου «Λίαν Καλώς». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε για τη μελέτη της ιστορίας της ιατρικής. Παρακολούθησε το Β΄ Ετήσιο Μεταπτυχιακό Σεμινάριο Ιστορίας των Βιοϊατρικών Επιστημών (1991-1992), το οποίο οδήγησε στην εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο Σπουδαστήριο Ιστορίας της Ιατρικής. Η διατριβή του με θέμα: «Η Ελληνική Ιατρική στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες» αξιολογήθηκε με τον βαθμό «Άριστα». Μεταγενέστερο αυτοτελές δημοσίευμά του με τίτλο «Ελληνική Ιατρική Παρουσία στην Αγγλία στο Μεταίχμιο του 17ου αιώνα», Αθήνα 1999, βραβεύθηκε με έπαινο του Γερουλανείου Ιδρύματος την 16η Μαΐου 2000, κατά την τελετή ενάρξεως του 26ου Ετήσιου Πανελληνίου Ιατρικού Συνεδρίου. Ειδικεύθηκε στην Ορθοπεδική και Τραυματολογία στο Νοσοκομείο ΚΑΤ, ενώ εξειδικεύθηκε στη Μικροχειρουργική, Παιδο-ορθοπεδική και τις Αθλητικές Κακώσεις. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Οστεοπόρωση και τα Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών, ενώ παρακολούθησε επιτυχώς και το ΠΜΣ «Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών» και έλαβε το αντίστοιχο Μεταπτυχιακό Δίπλωμα με το βαθμό «Άριστα». Ασχολείται με τον βελονισμό από το 2009. Μετά την περάτωση της ειδικεύσεώς του ασκεί την ιατρική ως ελεύθερος επαγγελματίας με δύο ιδιωτικά ιατρεία στους Καλλικρατικούς Δήμους Διονύσου και Ωρωπού Αττικής. Είναι παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων παιδιών.(Πηγή: "Γεώργιος Αχιλλέως Λαζάρου", 2024)
