Ο Στέφανος Κουμανούδης γεννήθηκε το 1818 στην Ανδριανούπολη και πέθανε το 1899 στην Αθήνα. Έζησε, επίσης, σε Βελιγράδι, Μόναχο, Βερολίνο και Παρίσι. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας καθηγητής Λατινικών στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε επί χρόνια γραμματέας της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, παράγοντας αξιομνημόνευτο έργο. Συνέγραψε έργα που αφορούν την επιγραφική, τις αρχαιότητες και τα λατινικά, πραγματοποίησε πλήθος μεταφράσεων, ενώ στο αρχείο του διασώθηκαν λόγοι, ημερολόγιο, επιστολές και αδημοσίευτες σημειώσεις.
Ο Κουμανούδης αποτέλεσε μία περίπτωση λόγιου που μεγάλωσε μαζί με το ίδιο το ελληνικό κράτος. Τον απασχόλησε ιδιαίτερα το ζήτημα της διαμόρφωσης της εθνικής ταυτότητας, γεγονός που διαφαίνεται σχεδόν σε κάθε του κείμενο. Ιδεολογικά, εντάσσεται στους συνεχιστές των Ελλήνων Διαφωτιστών, μπορεί δε να θεωρηθεί ως ο τελευταίος άμεσος εκπρόσωπός τους.
(Πηγή: "Εκδόσεις iWrite", 2022)
